نوآوری‌های هم‌افزا، الگوریتم‌های نوین

سایبرپایش

سرویس هوش مصنوعی سایبرپایش یک سامانه پیشرفته برای تشخیص، تحلیل و پیشگیری خودکار تهدیدات سایبری است. هدف اصلی این سرویس، حفاظت از شبکه‌ها، سیستم‌ها و داده‌های حساس سازمان‌ها در برابر حملات پیشرفته و ناهنجاری‌های امنیتی از طریق یادگیری ماشینی و تحلیل رفتاری است.

ورودی سرویس:

  • جریان داده‌های ترافیک شبکه (NetFlow/Packet Data): شامل داده‌های ارتباطی بین سیستم‌ها، آدرس‌های مبدأ و مقصد، و پورت‌ها.
  • فایل‌های لاگ و رویدادهای سیستمی: سوابق عملیاتی از سرورها، فایروال‌ها، سامانه‌های تشخیص نفوذ (IDS) و سیستم‌های مدیریت اطلاعات و رویدادهای امنیتی (SIEM).
  • داده‌های تهدید (Threat Intelligence Feeds): اطلاعات به‌روز در مورد آدرس‌های آی‌پی مخرب، امضاهای بدافزاری و الگوهای حملات شناخته‌شده.

خروجی سرویس:

  • هشدارهای امنیتی رتبه‌بندی شده: اعلامیه‌های فوری در مورد فعالیت‌های مشکوک، با اولویت‌بندی بر اساس سطح خطر.
  • تجزیه و تحلیل ریشه‌ای (Root Cause Analysis): ارائه اطلاعات دقیق در مورد منبع، نوع و مسیر نفوذ یک حمله کشف شده.
  • پیشنهادات واکنش خودکار: فرمان‌های اجرایی برای فایروال یا سایر ابزارهای امنیتی جهت مسدودسازی دسترسی یا قرنطینه سیستم‌های آلوده.

نحوه تحقق:

سایبرپایش از الگوریتم‌های یادگیری ماشین بدون نظارت (Unsupervised Learning) برای ساختن یک مدل دقیق از رفتار عادی و قانونی شبکه و سیستم‌ها استفاده می‌کند. هر انحراف قابل توجهی از این رفتار عادی، به عنوان ناهنجاری (Anomaly) و تهدید بالقوه شناسایی می‌شود. همچنین از یادگیری عمیق (Deep Learning) برای تحلیل جریان داده‌های ترافیک شبکه و تشخیص بدافزارها و حملات فیشینگ پیچیده که با روش‌های سنتی قابل شناسایی نیستند، استفاده می‌شود. این سرویس می‌تواند به صورت خودکار با سیستم‌های امنیتی موجود ادغام شده و اقدامات واکنشی را در زمان واقعی اجرا کند.

ویژگی‌ها

  • تشخیص الگوهای ناهنجار و فعالیت‌های مشکوک در ترافیک شبکه به صورت بلادرنگ.
  • قابلیت شناسایی حملات سایبری صفر روز و تهدیدات پیشرفته و مستمر.
  • کاهش چشمگیر هشدارهای کاذب با یادگیری مستمر از محیط عملیاتی سازمان
  • تحلیل خودکار حجم عظیمی از داده‌های لاگ امنیتی برای کشف نقاط ضعف.
  • قابلیت پاسخگویی خودکار به تهدیدات کشف‌شده و ایزوله‌سازی سیستم‌های آلوده.

موارد استفاده

  • محافظت از زیرساخت‌های حیاتی و سامانه‌های کنترل صنعتی در برابر حملات سایبری.
  • پایش مستمر شبکه بانک‌ها، مؤسسات مالی و شرکت‌های بزرگ برای جلوگیری از نشت داده.
  • استفاده در مراکز عملیات امنیتی (SOC) برای بهبود کارایی تحلیلگران و تسریع زمان واکنش.
  • شناسایی خودکار حساب‌های کاربری مورد سرقت قرار گرفته یا دارای فعالیت غیرعادی.
  • تحلیل ایمیل‌های ورودی برای تشخیص دقیق و خودکار حملات فیشینگ هدفمند.